Nieuw privacy beleid Google: Getting evil?

Vanaf 1 maart 2012 wordt het nieuwe privacy beleid van Google actief. Google heeft 70 afzonderlijke documenten waarin het privacy beleid stond ,nu gebundeld tot 1 krachtig document. Gaat er wat veranderen voor de gebruiker? SDIM is sceptisch..

Nieuw privacy beleid Google

Gebruikers hebben de afgelopen weken te maken gekregen met meldingen van Google dat het nieuwe privacy beleid eraan zit te komen. Tijdens het inloggen in 1 van de diensten van Google zoals Gmail, Youtube of Search kwam het nieuwe privacy beleid naar voren. Daar had de gebruiker geen andere optie dan het accepteren van de aanpassingen. Het nieuw te voeren beleid stond in een beknopt overzicht van 5 ‘hoofdstukken’. Zonder statistisch bewijs durf ik te stellen dat het gros van de gebruikers, van wat voor online dienst dan ook, het niets boeit wat de aanpassingen in een privacy beleid zijn. Neem de laatste aanpassing in het privacy beleid van de Appstore van Apple. Een zeer veel pagina’s tellend document met op het oog geen enkele verandering. Het vinkje voor akkoord wordt gezet, en niemand die er verder naar omkijkt.

Wat is er aan de hand?

Nu Google. Sinds eind januari werden de aanpassingen bekend gemaakt en binnen enkele dagen kwamen er vragen vanuit het congres, stonden blogs vol over ‘de gevaarlijke Google’ en had Microsoft binnen enkele dagen een advertentie in grote Amerikaanse kranten staan. Vanwaar de huidige ophef? Het idee van Google achter de aanpassing is dat ze de data van gebruikers van de verschillende diensten willen bundelen. Bundelen in de zin van ‘connecten’. Op die manier kan Google haar gepersonaliseerde zoekresultaten verder ontwikkelen. Hoe meer data bekend is over een gebruiker, hoe beter de zoekresultaten zijn af te stemmen op die gebruiker. Bijvoorbeeld: Ik ben iemand die veel muziekvideo’s van Rihanna bekijkt op Youtube, ik zoek naar concertkaartjes van haar via Search en ik mail via Gmail mijn gevonden data naar een vriend van me. Afzonderlijk van elkaar ben ik gewoon een gebruiker die geïnteresseerd is in Rihanna. Combineer de data en ik ben een grote Rihanna fan die graag veel van haar wil weten. Google kan op die manier mij gepersonaliseerde zoekresultaten bieden. Ik kom niet terecht in informatie die ik hoogst waarschijnlijk toch niet interessant vind en de zoekmachine wordt op die manier optimaal ingezet voor de gebruiker. So far so good, toch?

Kritiek op privacy beleid

Waarom kritiek? Google wordt te groot. Te groot betekent in deze; ze weet te veel. Ze beschikken over zeer veel gebruikersinformatie die op een manier verkregen wordt waar vraagtekens bij gezet worden. Een voorbeeld hiervan is het aanmaken van een account voor een willekeurige dienst van Google. Stel je maakt een Gmailaccount aan, dan ben je na het klikken op de bevestiging meteen een Google Plus en een Youtubeaccount rijker. Na die aanpassing maakte Google vol trots de cijfers bekend over Google Plus: maar liefst 90 miljoen gebruikers. Op die manier wordt je bijna ‘verplicht’ om op meerdere diensten van met Google te gebruiken.

Een ander punt van kritiek is het gebrek aan de mogelijkheid om je te ontdoen van deze ‘samenvoeging’ van diensten. Er is geen mogelijkheid voor een ‘opt-out’, een optie om het beleid niet te accepteren. Op die manier wordt je wederom gedwongen. Een soort “my way or the highway”.

Is de emmer al leeg? Nee, hoor. Een laatste kritische punt is de communicatie. Google verkoopt haar nieuwe beleid als een zeer klantvriendelijke ontwikkeling die alleen maar voordelen heeft. Op zich begrijpelijk, welk bedrijf gaat z’n eigen organisatie nou als “onbetrouwbaar” of “sluw” wegzetten? De irritatie zit hem in eerdere communicatie van Google. Het al bekende credo ‘don’t be evil’ lijkt compleet overboord gegooid te worden. Door ontwikkelingen als het privacy beleid zullen steeds minder mensen respect en waardering hebben voor met name de strategie van Google.